جسد چنگیز خان مغول بعد از قرن‌ها پیدا شد؟
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۳۶۰۶۳
کارگران ساختمانی که در نزدیکی رودخانه اونون در استان خنتی مغولستان در حال جاده‌سازی بودند، به‌طور ناگهانی توده‌ای را کشف کردند که حاوی بقایای بسیاری از سنگ‌های کوچک است که احتمال دارد استخوان باستانی انسان باشد.
کارشناسان پزشکی قانونی و باستان‌شناسان به این مکان فراخوانده شدند و طی بررسی‌های صورت گرفته توسط آنها مشخص شد این توده مقبره سلطنتی مغولستان متعلق به قرن سیزدهم است و دانشمندان معتقدند ممکن است متعلق به چنگیز خان باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چنگیز خان مغول که نام اصلی او تموچین بوده، در واقع خان قبایل مغول و یک سردار جنگی در زمان خود بوده است. او توانست قبایل مغول را متحد کرده و سپس با فتح بخش‌های وسیعی از آسیا همچون چین، روسیه و اروپای شرقی، امپراتوری مغول را پایه‌گذاری کند.
افسانه‌های مربوط به مقبره چنگیز خان مغول
در زمان زندگی چنگیز خان مغول، بیشتر به دلیل باورهای مذهبی یا خرافی مکان دفع فرمانروایان مخفی می‌ماند و آنها در مکان‌هایی دور افتاده به خاک سپرده می‌شدند. این اعتقاد مغول‌ها از این موضوع سرچشمه می‌گرفت که آنها بر این باور بودند جنازه فرمانروا نیروی خدایی خود را حتی پس از مرگ نیز از دست نخواهد داد و به همین دلیل باید جسد فرمانروایان در مکانی به خاک سپرده شود که قابل دسترس همگان نباشد.
بر پایه این اعتقادات و یک‌سری افسانه‌های قدیمی، باستان‌شناسان بر این باورند که چنگیز خان از نزدیکانش خواست که پس از مرگ او را بدون هیچ علامت و نشانه مشخصی از محل دفنش به خاک بسپارند. طبق این افسانه، پس از آن بردگانی که آرامگاه را ساخته بودند و سربازانی که آنها را همراهی می‌کردند همگی برای پنهان ماندن مکان مقبره چنگیز خان مغول به قتل رسیدند. بنابراین، تنها شمار کمی از نزدیکان باقی ماندند که از محل دقیق مقبره مطلع بودند.
احتمال داده می‌شود که نزدیکان چنگیز خان نیز راز محل دفن او را با خود به گور بردند. نامعلوم بودن محل مقبره چنگیز خان مغول دقیقا به همین موضوع برمی‌گردد. اما به‌تازگی با این کشف جدید به نظر می‌رسد محل دفن او بالاخره یافت شده است. گروهی از دانشمندان وابسته به دانشگاه پکن، به این نتیجه رسیده‌اند که اسکلت‌های متعدد دفن شده در بالای سازه به احتمال زیاد متعلق به برده‌هایی است که مقبره را ساخته‌اند و سپس برای حفظ راز مکان مقبره چنگیز خان آنها نیز به خاک سپرده شدند.
بقایای دوازده اسب نیز در این مکان یافت شد که احتمالا بر اساس رسم و رسوم برای همراهی خان بزرگ در سفر مرگ قربانی شده‌اند. در مجموع ۶۸ اسکلت با هم پیدا شد که شامل باقی مانده‌های اسکلت یک مرد بلند قد و شانزده اسکلت مربوط به زن‌ها بود. در این میان صدها اثر هنری، طلا و نقره و هزاران سکه نیز در مقبره چنگیز خان مغول شناسایی شد.
فرض بر این است که این زنان همسران و کنیزهای خان بوده‌اند که برای همراهی با چنگیز در زندگی پس از مرگ او قربانی شدند. تعداد گنجینه‌های دفن شده، اسکلت حیوانات و انسان‌ها بلافاصله باستان‌شناسان را به این فکر واداشت که این مکان مطمئناً مکان دفن یک جنگ سالار واقعاً قدرتمند مغول است.
پس از انجام مجموعه‌ای گسترده از آزمایش‌ها و تجزیه و تحلیل‌ها، آنها توانستند تأیید کنند که استخوان‌های باقی مانده متعلق به مردی بین ۶۰ تا ۷۵ساله است و مربوط به سال‌های ۱۲۱۵ و ۱۲۳۵ پس از میلاد مسیح می‌شود. به نظر می‌رسد که قدمت، تاریخ، مکان و مجلل این مکان تأیید می‌کند که مقبره واقعاً متعلق به چنگیز خان است!
اهمیت تاریخی غیرقابل انکار چنگیز خان این کشف جدید را به یکی از مهمترین کشفیات در تاریخ باستان‌شناسی تبدیل کرده است. چنگیز امپراتور بزرگی بود که در طول زندگی خود بیش از ۳۱ میلیون کیلومتر مربع زمین را فتح کرد. میراث او علاوه بر فتوحات، اشکال مختلفی به خود گرفته است و هنوز هم می‌توان آن را امروز یافت و او را به یکی از تأثیرگذارترین مردان تاریخ بشریت تبدیل کرد.
او همچنین شرق و غرب را از طریق ایجاد جاده ابریشم، یک مسیر تجاری که قرن‌ها به شبکه اصلی تجارت و انتقال فرهنگی در اوراسیا تبدیل شد و باقی ماند، به هم متصل کرد و تعاملات سیاسی و اقتصادی از راه دور بین تمدن‌ها باز کرد. چنگیز خان دارای تعداد باورنکردنی از نوادگان است؛ زیرا برخی از مطالعات ژنتیکی نشان داده‌اند که او می‌تواند جد مستقیم یک انسان از هر ۲۰۰ نفری باشد که امروزه زنده هستند. تنها در مغولستان، حدود ۲۰۰۰۰۰ نفر از ۲ میلیون نفر این کشور می‌توانند از نوادگان چنگیز خان باشند!
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: مقبره چنگیز خان مغول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۶۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسراری که گورهای تاریخی افشا کردند
باستان‌شناسان با کاوش در نقاط مختلف جهان گورهایی باشکوه و در برخی موارد حیرت‌آوری را کشف کرده‌اند، که اطلاعات جالبی را از زندگی گذشتگان افشا می‌کند.
به گزارش ایسنا، گورهای انسان‌ها از تلخ‌ترین و البته مهمترین بقایای به‌جامانده از دنیای باستان اند و مردم به روش‌های مختلفی در آن دفن می‌شدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دوره‌ها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است.
در برخی موارد، مردم می‌ترسیدند مرده‌ها زنده شوند و آسیب بزنند، در نتیجه گاهی اجساد را قطع عضو می‌کردند و یا آنها را می‌بستند.
در ادامه، منتخبی از این گورها را که «لایو ساینس» شناسانده و بخش نخست آن چندی پیش منتشر شد، معرفی می‌شود:
«پسوسنس یکم»
«پسوسنس یکم» فرعونی بود که در طول سلسله بیست‌ویکم مصر، یعنی در حدود ۳۱۰۰ سال پیش حکومت می‌کرد. در سال ۱۹۴۰ میلادی بود که مقبره او در شهر باستانی «تانیس» کشف شد. او را با نقابی از جنس طلا به خاک سپرده بودند. درونی‌ترین تابوت در تابوت‌دان او از نقره ساخته شده بود، از این‌رو برخی از نویسندگان امروزی، «سوسنس یکم» را «فرعون نقره‌ای» نامیده‌اند. اشیاء مخصوص خاکسپاری نفیسی از جمله گردنبند و دستبند ساخته‌شده از فلزات گرانبها و جواهرات نیز در این مقبره کشف شد. با وجود تمام این آثار چمشگیر، کشف این مقبره در مقایسه با کشف مقبره «توت عنخ آمون» مورد توجه مردم قرار نگرفت که البته بخشی از آن به دلیل کشف مقبره «پسوسنس یکم» در دوران جنگ جهانی دوم بود.
«مقبره آمفیپولیس»
مقبره آمفیپولیس که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، در «مقدونیه» واقع در یونان ساخته شده است و در طراحی آن جزئیات زیادی به کار رفته است. ابوالهول‌هایی در این مقبره قرار دارند که از دروازه‌ها حفاظت می‌کنند، همچنین مجسمه‌های زن و موزائیک‌های تصویرگر داستان‌های اساطیر یونانی نیز در آن قرار دارد. با اینکه بقایای دست‌کم پنج انسان در این مقبره کشف شده است، هویت این افراد یا اینکه مقبره برای چه کسی ساخته شده است، مشخص نیست. قدمت این مقبره به دوران «اسکندر مقدونی» باز می‌گردد و این احتمال وجود دارد که برای یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از دوستان او ساخته شده باشد.
«اوتسی مرد یخی»
بقایای یخ‌زده و سالم مردی که «اوتسی» نام گرفته است، به بیش از ۵۳۰۰ سال قبل تعلق دارد و توسط محققان در مرز ایتالیا و اتریش در سال ۱۹۹۱ میلادی پیدا شد. تحقیقات نشان داد که این مرد ۱.۶ متر قد داشته و در زمان مرگ حدودا ۴۵ ساله بوده است. او پس از اصابت یک تیر جان خود را از دست داده است. همچنین اثری از یک زخم عمیق در دست راست او وجود دارد که احتمالا حین جلوگیری از اصابت تیر ایجاد شده است.
«مقبره‌های سلطنتی اور»
مقبره‌های سلطنتی «اور» که به حوالی ۴۵۰۰ سال قبل تعلق دارند، از حدود ۱۶ مقبره تشکیل شده‌اند که به افراد سطلنتی یا اشراف‌زادگان جامعه تعلق داشتند. این افراد به همراه اشیاء نفیسی از جمله سربند، گردنبند و گوشواره دفن شده بودند. از جمله اشیاء قابل‌توجهی که در این مکان کشف شده است به یک چنگ می‌توان اشاره کرد که به شکل سر یک گاو نر طراحی شده بود. در نزدیکی این مقبره‌های سلطنتی همچنین افرادی به همراه اشیاء خاکسپاری به مراتب ساده‌تر دفن شده بودند.
در این زمینه بخوانید:
داستان کشف مقبره‌های طلایی
«قبرهای چاتال‌هویوک»
قدمت محطوطه «چاتال‌هویوک» در ترکیه به بیش از ۹هزار سال بازمی‌گردد و این محوطه یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های کره زمین شناخته می‌شود. در این سکونتگاه هیچ خیابانی وجود ندارد و ساختمان‌ها به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک بودند که مردم با استفاده از نردبان‌های روی سقف، وارد آنها می‌شدند. باستان‌شناسان همچنین به این نتیجه رسیدند که مردم در زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند و در برخی از موارد تا ۳۰ نفر در زیر یک ساختمان دفن می‌شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی نتایج یک تحقیق نشان داد افرادی که زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند، اغلب از لحاظ بیولوژیکی با یکدیگر رابطه نداشتند که نشان می‌دهد خویشاوندی عامل مهمی در انتخاب محل دفن نبوده است.
«تابوت‌دان پایان دنیا»
در سال ۲۰۱۸ گروهی از باستان‌شناسان یک تابوت‌دان سیاه و گرانیتی در ابعاد ۲.۷ در ۱.۵ در ۱.۸ متر را در اسکندریه واقع در یونان کشف کردند. کشف این تابوت بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی در فضای مجازی این موضوع را مطرح کردند که باز کردن تابوت می‌تواند نفرینی را رها کند که ممکن به پایان رسیدن دنیا منجر شود. زمانی که باستان‌شناسان در این تابوت باز کردند، دریافتند که آب فاضلاب به درون آن راه یافته است. کاوشگران همچنین بقایای سه انسان به همراه حکاکی‌هایی روی ورقه‌های طلا پیدا کردند. قدمت تابوت‌دان به حوالی بعد از فتح این مکان توسط «اسکندر مقدونی» در سال ۳۳۲ پیش از میلاد بازمی‌گردد، اما مشخص نیست که این تابوت‌دان برای چه کسی ساخته شده است.
«مقبره سن پیتر»
مقبره «سن پیتر» در زیر محراب کلیسای سنت پیتر در واتیکان واقع شده است، یعنی نزدیک به منطقه‌ای که اعتقاد بر این است که او در قرن اول پس از میلاد به صلیب کشیده شده است. چندین قبر با بقایای انسان در داخل مقبره قرار دارد، همچنین مجموعه‌ای از استخوان‌ها در این مکان وجود دارد که برخی معتقدند به «سن پیتر» تعلق دارد.
«مقبره سئوس سوم»
«سئوس سوم» (Seuthes III)، پادشاه «ادروسی»، قلمرویی واقع در «تراکیه» (سرزمینی در جنوب شرق اروپا) بود که در طول قرن چهارم پیش از میلاد حکومت می‌کرد. این پادشاه زمانی که در گذشت، در مکانی که اکنون مرکز بلغارستان محسوب می‌شود، دفن شد. در مقبره او اشیاء خاکسپاری مختلفی از جمله یک تاج طلا، جام طلا، سلاح، سپر و یک کلاه‌خود برنز و یک سردیس برنزی که احتمالا تصویرگر خود شاه است، وجود داشت. مقبره او زیر تپه‌ای به ارتفاع ۲۰ متر و قطر ۹۰ متر قرار دارد.
«مقبره هادریان»
مقبره هادریان که در رم واقع شده است، مقبره‌ای است که برای «هادریان»، امپراتور روم ساخته شده است و در آن خاکستر این امپراتور، همسر و تعدادی از جانشینانش نگهداری می‌شود. این ساختمانِ استوانه‌ای ۵۰ متر ارتفاع دارد و بعدها به قلعه‌ای تبدیل شد که در مقطعی توسط پاپ مورد استفاده قرار گرفت. این مکان اکنون یک موزه را در خود جای داده است.
«تئودوریک بزرگ»
مقبره تئودوریک برای «تئودوریک بزرگ» (حکومت در حدود ۴۷۱ تا ۵۲۶ پس از میلاد) ساخته شد که پادشاه «استروگوت‌ها» بود. این مقبره یک سازه مدور واقع در «راونا» در ایتالیا است. این سازه دو طبقه ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد و از دست‌کم ۲۳۰ تن سنگ ساخته شده و سقف آن به صورت گنبدی طراحی شده است. پس از اینکه امپراتوری بیزانس در سال ۵۴۰ «استروگوت‌ها» را شکست داد، آنها بقایای تئودوریک را برداشتند و مقبره را به کلیسا تبدیل کردند.
«هرم جوزر»
«جوزر»، یکی از فرعون‌های مصر بود که حدود ۴۷۰۰سال قبل حکومت کرد. او یک هرم پلکانی را در «سقاره» ساخت. این هرم نخستین هرمی بود که در مصر ساخته شد و ارتفاع آن به ۶۰ متر می‌رسید و در مجموع از ۶ طبقه پلکانی تشکیل شده بود. تونل‌هایی که زیر این هرم ساخته شده است یک هزارتو به طول ۵.۵ کیلومتر را تشکیل می‌دهد و داخل آنها یک اتاقک خاکسپاری قرار دارد که «جوزر» در آن دفن شده است. با اینکه اثری از مومیایی او وجود ندارد، اما ۳۲ تکه از تابوت‌دان گرانیتی فرعون در این اتاقک پیدا شد.
در این زمینه بخوانید:
نخستین هرمی که ساخته شد
«مقبره سلطنتی مایا»
در ژانویه سال ۲۰۲۴ باستان‌شناسانی از دانشگاه تولین از کشف مقبره ۱۷۰۰ساله یک پادشاه «مایا» در محوطه‌ای واقع در «چوچکیتام» (Chochkitam) در «گواتمالا» خبر دادند. در این مقبره یک نقاب یشم، صدف نرمتنان و طراحی‌ها و کنده‌کاری‌هایی روی استخوان ران انسان پیدا شد. یکی از این کنده‌کاری‌ها فردی شبیه به یک پادشاه را به تصویر می‌کشد که یک نقاب یشم شبیه به آنچه را که در مقبره پیدا شده است، دست دارد. نوشته‌های کشف‌شده نیز به پدر و پدربزرگ پادشاه اشاره دارند و آنها را به حکمرانان شهرهای «تیکال» و «تئوتیئواکان» مرتبط می‌کنند.
در این زمینه بخوانید:
کشف شگفت‌انگیز درباره پادشاه فراموش‌شده
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند